در ادامه اصطلاحات گفته شده در این جلسه را مشاهده می‌کنید.
دیتاسنتر یا مرکز داده: یک ساختمان یا مجموعه‌ای از ساختمان‌ها است که برای میزبانی تجهیزات کامپیوتری و زیرساخت‌های مرتبط با آن طراحی شده است.
سرور اختصاصی یا Dedicated Server: کامپیوتری فیزیکی است که با هیچ کاربر دیگری به اشتراک گذاشته نمی‌شود. این بدان معناست که سرور تمام منابع خود مانند CPU، حافظه و ذخیره‌سازی را به یک مشتری اختصاص می‌دهد. سرورهای اختصاصی معمولاً برای وب‌سایت‌های با ترافیک بالا، برنامه‌های کاربردی وب و سایر برنامه‌هایی که به منابع زیادی نیاز دارند استفاده می‌شوند.
سرور مجازی یا VPS: مخفف Virtual Private Server است که به معنی سرور خصوصی مجازی است. VPS یک سرور فیزیکی است که به چندین سرور مجازی تقسیم شده است. هر سرور مجازی منابع خود را مانند CPU، حافظه و ذخیره‌سازی دارد. VPS ها یک گزینه میانی بین سرورهای اختصاصی و سرورهای اشتراکی هستند. آنها به اندازه سرورهای اختصاصی گران نیستند، اما به اندازه سرورهای اشتراکی هم منابع کمی ندارند.
سرعت شبکه سرور یا Server Port Speed: سرعت انتقال داده بین یک سرور و سایر دستگاه‌های موجود در شبکه است. این سرعت با واحد بیت بر ثانیه (bps) یا کیلوبیت بر ثانیه (kbps) اندازه‌گیری می‌شود. هرچه سرعت شبکه سرور بالاتر باشد، داده‌ها سریع‌تر منتقل می‌شوند.
بیت به بایت: بیت کوچک‌ترین واحد داده در یک کامپیوتر است و فقط می‌تواند دو مقدار صفر یا یک را داشته باشد. بایت گروهی از هشت بیت است. برای تبدیل بیت به بایت، کافی است بیت را در هشت ضرب کنید. به عنوان مثال، یک بیت برابر با ۰.۱۲۵ بایت است. برای تبدیل بایت به بیت، کافی است بایت را بر هشت تقسیم کنید. به عنوان مثال، یک بایت برابر با هشت بیت است.
سایت یا وب‌سایت: یک مجموعه از صفحات وب است که در یک دامنه خاص قرار دارند. وب‌سایت‌ها معمولاً از طریق پروتکل انتقال ابرمتن (HTTP) قابل دسترسی هستند. در فارسی، وب‌سایت را می‌توان با اصطلاحات دیگری مانند وب‌گاه، تارنما یا سایت نیز بیان کرد.
هارد SSd : هارد‌های SSD از حافظه فلش استفاده می‌کنند که به آنها امکان می‌دهد تا داده‌ها را بسیار سریع‌تر از درایوهای مکانیکی سنتی مانند هارد دیسک‌ها (HDD) ذخیره و بازیابی کنند. NVMe SSD ها سریع‌ترین نوع درایو ذخیره‌سازی در حال حاضر هستند و می‌توانند تا 10 برابر سریع‌تر از HDD ها باشند.
سرور کولوکیشن یا Colocation: عملی است که در آن شما فضایی در یک مرکز داده را برای سرورهای خود اجاره می‌کنید. این بدان معناست که سرورهای شما به‌صورت فیزیکی در مرکز داده قرار خواهند داشت، اما شما کنترل کامل سخت‌افزار و نرم‌افزار را خواهید داشت.
سرور کلاد یا ابری Cloud Server: سرور ابری، سروری است که کنترل نرم‌افزاری بالایی دارید و منابع آن کاملا مقیاس‌پذیر و قابل کاهش و افزایش هستند، برای مثال می‌تواند ۱۰ گیگ فضا در کنار ۱۰۰۰ گیگ رم داشته باشد و به دلیل اینکه به سرور خاصی محدود نیست همیشه برای شما در دسترس است.
مجازی ساز سرور یا virtualization server: مجازی‌سازی سرور، فرایندی است که یک سرور فیزیکی را به چندین سرور مجازی تقسیم می‌کند. هر سرور مجازی می‌تواند سیستم‌عامل و برنامه‌های خود را اجرا کند و توسط کاربران یا برنامه‌های مختلف قابل دسترسی است.
وب سرور: سرور وب یک برنامه کامپیوتری است که صفحات وب را به کاربران تحویل می دهد. هنگامی که یک کاربر درخواست یک صفحه وب را می کند، سرور وب صفحه را از یک سیستم فایل یا پایگاه داده بازیابی می کند و آن را به مرورگر کاربر ارسال می کند.