پینگ: اولین دستور شبکه

پینگ «Ping» از بسته های ICMP (پروتکل پیام کنترل اینترنت) استفاده میکنه تا کارایی اتصال بین دستگاه‌ها رو تعیین کنه، مثلا اینکه آیا اصلاً اتصالی وجود داره یا نه، مدت زمانی که طول میکشه تا بسته‌های ICMP بین دستگاه ها منتقل و برگشت داده بشن رو دستور پینگ اندازه‌گیری میکنه.

وقتی در دنیای اینترنت از پینگ صحبت می‌کنیم خیلی سریع نگاه‌ها به سرعت اینترنت ما و سرعت سرور مقصد میره، که البته بی‌دلیل نیست، چون پینگ مدت زمانی هست که طول میکشه بسته‌های ICMP بین دستگاه شما تا مقصد رفت و برگشت دارن.

این کار با استفاده از بسته echo (پژواک) در ICMP و در ادامه بسته echo reply (پژواک پاسخ) از دستگاه هدف انجام میشه.

برای مثال اگه شما داخل خونه خودتون ۲ تا دستگاه دارید که اون‌هارو با هم شبکه کردید میتونید به کمک Ping متوجه بشید چقدر طول میکشه تا شما دستگاه مقصد رو صدا کنید و اون جواب بده، معمولا عددش با میلی‌ثانیه «ms» نمایش داده میشه.

طبیعی هست که هرچقدر این عدد کمتر باشه معنیش اینه که دو دستگاه قرار هست زمان کمتری رو صبر کنن تا جواب خودشون رو بگیرن، برای مثال پینگ شبکه داخلی شما احتمالا عدد بسیار کمتر از ۱۰ میلی ثانیه رو نشون میده.

چه شرایطی در نرخ پینگ تاثیرگذار هستند؟

1. ارائه دهندگان خدمات اینترنت «ISPها» تا حدودی بسته به کیفیت شبکه‌ای که دارن یا حتی ازدحام شبکه میتونن روی پینگ تاثیر داشته باشن
2. فاصله شما تا مقصد در نرخ پینگ تاثیرگذار هست، برای مثال پینگ تهران تا اصفهان بسیار کمتر از پینگ تهران تا استانبول هست، به دلیل اینکه درخواست در مسافت‌طولانی‌تر طبیعی هست که دیرتر پاسخ داده میشه.
3. کیفیت تجهیزات مبدا و مقصد که میتونه به دستگاه شما و سرور یا دستگاه مقصد اشاره داشته باشه، روی پینگ میتونه تاثیرگذار باشه، به خصوص اگر دستگاهی که استفاده میشه بسیار قدیمی باشه، اما معمولا این عدد اختلاف بسیار کم هست.

وقت اجرا

ابزار پینگ توی تمام سیستم‌عامل‌ها وجود داره، کافی هست به بخش ترمینال سیستم خودتون برید و دستور پینگ رو وارد کنید، برای مثال من میخوام این دستور رو برای آی‌پی شبکه محلی خودم بنویسم که این عبارت میشه:

ping 192.168.1.1254

نکته: در ویندوز میتونید با پیدا کردن cmd دستور پینگ رو وارد کنید، این ابزار در مک و لینوکس Terminal نام داره و کارکرد مشابهی با هم دارن.